Huizen
Verslag Netwerkbijeenkomst 'Iedereen doet mee'
Op 5 oktober 2017 organiseerde de ChristenUnie Huizen een netwerkbijeenkomst over arbeidsparticipatie. De avond begint met een introductie van de gespreksleider Jan Willem Gunnink. Elk mens heeft talenten, iedereen is ergens goed in en zou dat moet kunnen inzetten in zijn werk.
Voor sommige mensen blijkt dat lastiger dan voor anderen. Bloem, hoe was dat voor jou?
“Ik wilde graag zelf mijn geld verdienen en ik ontdekte mijn talenten door vrijwilligerswerk via de WMO-raad te doen. Mijn talent is mogelijkheden zien en denken in oplossingen.”
Paul Koeleman, waarom ben je jobmaatje?
“Ik ben ooit zelf vastgelopen in mijn werk en kreeg toen begeleiding. Daarbij heb ik ontdekt dat ik veel meer mogelijkheden heb. Er is toen veel veranderd. Die ervaring gun ik anderen ook.”
Ingo begon in 2009 ATC Gooi en Vechtstreek. Hij werkte al in de arbeidsbemiddeling, maar toen hij een grote groep langdurig werkzoekenden van de gemeente Bussum kreeg, zag hij de noodzaak van een trainingscentrum. Deze mensen moesten eerst klaar gemaakt worden voor werknemerschap. Nu is het niet alleen bemiddelen, maar meteen beginnen met werken bij ATC en ondertussen worden alle levensdomeinen besproken. Ook wordt er gekeken naar snelheid, kwaliteit en inzetbaarheid.
Paul Vermeer heeft AutiTalent opgericht, hij is werkgever en bemiddelaar voor mensen met autisme. Dat doet hij door eerst hun talenten te zoeken.
Opdrachtgevers zijn oa RIVM, forensisch instituut, kadaster, zorginstellingen, gemeente Bunschoten, financieel, juridisch en facilitair werk. Zo hebben zijn mensen onlangs criminelen weten op te sporen door 1700 uren camerabeelden uit te kijken. Met hun bijzondere oog voor detail herkenden ze de dader en kon die tot een gedeeltelijke bekentenis worden aangezet.
Hij vertelt verder dat mensen met autisme duidelijkheid en structuur nodig hebben. Ze zijn perfectionistisch. Nodig is ook een nauwgezette werkinstructie, vaak een prikkelarme omgeving, voorspelbaarheid, waardering en repetitief werk. Repetitief werk is niet hetzelfde als saai werk.
Ingo vult aan dat er behoorlijke verschillen zijn tussen mensen met autisme. Er zitten ook heel sociale mensen bij.
Er komt een vraag uit de zaal hoe AutiTalent ingehuurd kan worden om dossiers te digitaliseren bij een zorginstelling en of daar dan subsidie voor is. Paul begint te zeggen dat AutiTalent niet goedkoop is, ze vragen een fatsoenlijke prijs voor het kwalitatief hoogstaande werk dat wordt gedaan. Andere klanten geven hen een 8 voor de prijs/kwaliteit verhouding. Slechts 5% van het inkomen komt vanuit een vorm van subsidie. De werkgevers worden ontzorgd en krijgen mensen in dienst die bekwaam zijn voor de afgesproken taken.
Ingo vervolgt dat heel veel MKB-ers in de regio opzien tegen het papierwerk. Bovendien heeft elke gemeente zijn eigen beleid, dat ook weer kan veranderen door de politieke kleur op dat moment.
Paul Koeleman krijgt de vraag wat nu een goede matching is en wat doet een jobmaatje? Als maatje ben je een steuntje in de rug. Hoe? Je hebt gesprekken en je moedigt aan. Op een later moment vraag je hoe het gaat. Of je helpt met een CV opstellen, een LinkedIn profiel maken en sollicitaties voorbereiden. Er zijn voor die ander, ook als het niet goed gaat. Wekelijks 1 tot 1,5 uur naast iemand staan. Een matching is goed wanneer er een klik is en wanneer een werkzoekende stappen onderneemt.
Hij vertelt het voorbeeld van een vrouw die al lang werkzoekende was in de administratieve sector. Ze heeft een laag zelfvertrouwen. Hij heeft een werkgever die hij kende aangesproken: wil je iets doen? Hij legde de situatie uit en na een week werd hij teruggebeld dat de werkgever een werkervaringsplek wilde creëren. Alleen heeft hij geen administratief werk, maar wel social media taken. Zou ze dat willen leren? Zo is deze mevrouw aan de slag gegaan!
Ingo werkt veel met jongvolwassenen. Hij verzucht dat hij de oude lts mist, want er is echt veel werk! Vooral ook praktisch en handwerk.
Bloem: “Ik was 80-100% afgekeurd door het UWV. Dan wordt je niet geholpen aan werk en dat is heel erg cru. De keuringsarts ziet een progressieve ziekte en keurt je af. Ook vanuit de omgeving werd het afgeremd om te gaan werken. Dat kwam voornamelijk doordat mensen geneigd zijn naar de onmogelijkheden te kijken. Terwijl er nog zoveel is wat iemand wél kan. Zelf je inkomen kunnen verdienen geeft een enorm gevoel van eigenwaarde en waardering. Dat gééft meer energie dan dat het me uitput. Bovendien heb ik collega's die ik elke dag zie en ook dat is zeer waardevol.”
Ze begon nadat ze werd afgekeurd met vrijwilligerswerk andere mensen te helpen, Bijvoorbeeld mensen helpen omgaan met hun aandoening en kijken naar hoe zij een invulling kunnen geven aan het leven na een diagnose en waar hun mogelijkheden liggen. Door dit werk besefte ze dat er andere manieren waren om, op grotere schaal, mensen te helpen. Ze had veel ervaring opgedaan en solliciteerde naar een plek in de WMO-raad. Via die vrijwilligersfunctie had ze veel contact met de gemeente Huizen, die zag welke kwaliteiten ze in huis had. Toen er een vacature kwam voor consulent heeft ze gesolliciteerd en is ze aangenomen!
Een ondernemer in de zaal vertelt uit eigen ervaring hoe hij in 2008 het traject aanging. Alexander Westland van Vorstelijke Tuinen, met 15 werknemers in dienst. Hij zag een jongen bibberend op sollicitatiegesprek, wist niet wat hij ermee moest, maar hij wilde het positief bekijken en wilde het proberen. Een chef heeft een cursus 'Harry' gevolgd en iedereen kreeg de opdracht gewoon een maatje voor hem te zijn. Inmiddels heeft deze jongen zich enorm ontwikkeld, hij heeft zijn rijbewijs gehaald, mag op een sjofel rijden en is superenthousiast. Natuurlijk baalde hij ook weleens, wanneer hij weer te laat was. Ook moest hij in het begin de gebruiksnormen aanleren en werknemersvaardigheden krijgen. Op de vraag wat hij van de gemeentelijke jobcoach vindt, begint hij te lachen en zegt dat ook: 'Dat is een lachtertje, dan komt er iemand die zegt dat hij komt meelopen en schrijft dan ook nog dure uren. Maar wij lopen de hele dag al met deze jongen mee!'
Inmiddels heeft Alexander Westland samen met compagnon Freek een extra bedrijf opgezet: GroenAmbitie.
Ingo vertelt dat zijn jobcoaching vooral plaatsvindt in zijn trainingscentra, daarna behelst het evaluatie/voortgangsgesprekken met de persoon en de reguliere werkgever.
Paul Vermeer betoogt dat een beperking ook een talent betekent. Mensen met dyslexie kunnen bijvoorbeeld supersnel denken. Hij heeft een voorbeeld van een succesvolle plaatsing. Deze jonge vrouw werkt bij een crediteurenadministratie, dat kan ze heel goed en heel nauwkeurig. Twee dingen kan ze niet: in de spits reizen en boze telefoontjes afhandelen. Hoe is dit opgelost? Haar werkdagen zijn van 9.30 tot 16 uur en de telefoontjes worden aangenomen door een collega van de afdeling.
Conclusie?
Er is ambitie nodig bij werkgevers en bij overheden. Wat is van belang voor werkgevers om het aan te durven? Ontzorgen en financiele risico bij ziekte wegnemen.
Bij AutiTalent lukken 9 van de 10 proefplaatsingen. Bij de start van een proefplaatsing wordt een intentie tot contract ondertekend. Dit om misbruik te voorkomen. Het UWV heeft een heel andere score, hier gaat er bij 5 proefplaatsingen 1 goed.
Overheid: er zijn mooie plannen en beleid, ga het nu ook doen!
Paul Vermeer kent 6 mensen met autisme die in Huizen wonen en nog een werkplek nodig hebben. Hij wil de uitdaging aangaan om dat te realiseren samen met de gemeente.